Termoset plastikler
- JACOM_CONTENT_CREATED_DATE_ON
- JACOM_CONTENT_WRITTEN_BY
Â
Termosetler daha sık yapıda malzemelerdir. Termoplastiklerle karşılaÅŸtırıldıklarında aralarındaki farkın termosetlerde moleküller arası yan baÄŸların oluÅŸmasından kaynaklandığı görülür. Gayet sıkı kimyasal baÄŸlardan oluÅŸan bu sıkılaÅŸma termoplastiklere oranla daha dayanıklı, sert ve yüksek ısı direnci bahÅŸetmektedir. Aynı nedenle termosetler iç kaydırma eksikliÄŸi sonucu rigid ürünler oluÅŸtururlar. Dolgu, takviye ve yumuÅŸatıcı kullanımının gerekçesi budur. Sert olmaları bu maddelerin çözünmemesi ve erimesini de saÄŸlamaktadır.Â
Fenolformaldehidler PF
Fenoplastikler fenol türevlerinin formaldehid ile polikondenzasyonuyla oluÅŸurlar. Genelde sadece koyu renkli olarak üretilebildikleri halde ekonomik olmaları nedeniyle yaygın kullanım bulunmaktadır. Özellikle harcıalem teknik parçalar üretiminde geniÅŸ yer almaktadırlar.Â
Piyasada yalın PF yanında bir çok diÄŸer reçineyle kombine ÅŸekilde hazırlanmış belender bulunmaktadır. UF;MF;EP kombinasyonları PF özelliklerinin steklere cevap verecek ÅŸekilde iyileÅŸtirebilmektedir.Â
PF Tipler
Özellikler
• Bu özellikler kullanılan dolgu ve takviye maddelerine göre büyük farklılıklar gösterebilmekte olup bitmiÅŸ ürün deÄŸerleri olarak saptanmışlardır.Â
• Yoğunluk. 1,3-2,0 g/cm3 aralığında,
• Bünye. Poloar sertleÅŸmiÅŸ bir görünüm arzeder. Kullanılan organik ve inorganik dolgu ve takviyelere göre yapısında da deÄŸiÅŸim görülür ki bu kendini su absorbsiyon deÄŸerlerinde açıkça gösterir. Ä°norganik dolgularla %2 civarında olan su emmesi, organik dolgularla %12’lere kadar çıkabilmektedir.Â
• Renk. Genelde sadece koyu renklerle boyanır.Â
• Mekanik özellikler. Sert ve kırılgan olup, deÄŸerleri takviye ve dolgu maddelerine baÄŸlı olarak deÄŸiÅŸebilir.Â
• Elektrik deÄŸerleri. Genelde yeterli izolasyon saÄŸlarsa da nemli ortamlarda düşüş görülebilmektedir. EP ile modifikasyonu bu deÄŸerleri iyileÅŸtirme hedefiyle yapılır.Â
• Termik özellikler. Isıya dayanımı çok iyidir. Basınç altında bile yeterli direni gösterebilir. Ä°norganik dolgu ve takviye durumunda tatbikat sıcaklığı 130º-170 º C’yi bulabilmektedir. Organik katkılarda bu deÄŸerleri 100-120 ºC gibi düşünmek gerekir. YumuÅŸamaz ve çok zor yanar.Â
•Kimyasal davranış. Organik çözücülere karşı dayanıklı ise de asit ve bazlardan etkilenir.Â
• Fizyolojik etkiler. Besin maddeleriyle temasına izin verilmez.Â
• Çatlama eÄŸilimi. Çekme deÄŸerleri yüksek olan tiplerinde mümkün.Â
Uygulama metotları
PF-bileÅŸimleri sertleÅŸmelerini polikondenasyon reaksiyonlarıyla tamamlarlar, yani iÅŸlem esnasında buharlaÅŸan küçük moleküllü yan ürünler oluÅŸur. Bu nedenle bakalit iÅŸlemede yüksek basınçlara ihtiyaç duyulur. Fenol-novolak bileÅŸimlerinde sertleÅŸtirici olarak hexametilentetramin kullanılır. Gaz olarak çıkan formaldehid ve amonyak metal parçalara zarar verebilir. Fenol-rezol-bileÅŸimleri sertleÅŸtiricisiz kullanıldığından amonyak tehlikesi içermezler.Â
• Depolama süreleri. Normal ısıda rezol-bileÅŸimleri 6 ay, novolaklar 2 yıla kadar depolanabilirler. Nem oranına dikkat gerekir.Â
• Akışkanlık. Akışkanlık özellikleri üreticiler tarafından yumuşak-orta ve sert olarak ayarlanır. Akışkanlık derecesi değişik normlara göre ölçülebilir. DİN 53465-DİN 53764 – ISO 7808
• Presleme. Ön ısıtılmış (110 ºC) tabletler 150 º-190 ºC’lerde, 150-400 barlık basınçlarla preslenir. Presleme süresi genelde her mm cidar kalınlığı için 20-40 saniye olrak hesaplanır. Malzeme çekmesi %0,1-%0,8 gibi yüksek oranlarda olup, sonradan çekme olasılığı da %0,4 gibi deÄŸerleri bulabilir.Â
• Enjeksiyon. Daha yumuÅŸak ayarlamalarla PF enjeksiyona da müsaittir. Malzemenin silindirdeki ısısı 90 º-110 ºC, kalıp sıcaklığı 160 º-190 º C ve basınç 800-2500 bar gibi yüksek deÄŸerlerdedir. Enjeksiyon zamanı olarak her mm cidar kalınlığı için 10-20 saniye hesaplanır.Â
• Tabaka baskı. PF-reçine çözeltisine batırılmış kağıt, pamuklu kumaÅŸ ve cam elyaf tabakaları üst üste preslenerek plakalar halinde kullanıma sunulur.Â
•Yapıştırma. Reaksiyon yapıştırıcılarıyla 100 ºC’ye dayanabilen birleÅŸimler saÄŸlanabilir.Â
• Tesviye. Ãœretimden sonra çapak alma gerekir. Bunun için genelde otomatik iÅŸlemler uygulanır. DiÄŸer tesviye iÅŸlemleri burada da tatbik edilebilmektedir.Â
• Ä°yileÅŸtirme. Laklama, baskı, floklama ve metalize etme gibi yüzey muamele metotları uygulanabilir.Â
Uygulama alanları
• Elektronik şalterler. Fişler, prizler, izolasyon parçalar, bobin gövdeleri, kolektörler, kontaktörler
• Makine üretimi. Kulplar, saplar, gövdeler, pompa kısımları, yuvalar
• Taşıt araçları. Fren parçaları, distrübütör kapağı, küllükler
• Ev eşyası. Tencere, tava sapları, tost ve gril parçaları, ütü sapları
• Levhalar. İnşaat yonga levhaları, masa, sandalye, kapı
• Reçineler. Laklar, yapıştırıcılar, kaydırıcı kapmalamalr, fren balataları, zımpara, kalıpkumu, köpük malzemesi, filtre kağıdı emdirilmesi, preppreg malzemesi
Amino plastikler
Melaminformaldehid MFÂ
Melanim – fenolformaldehid MP
Ãœreformaldehid UFÂ
Aminoplastikler de termoset reçinelerden oluÅŸan sert, dayanıklı ve ısıdan fazla etkilenmeyen malzemelerdir.Â
Bunlar da polikondenzasyon reaksiyonlarıyla sertleÅŸirler. Hepsinin ortak komponenti formaldehiddir. Melaminin formaldehidle birleÅŸmesi melamin bileÅŸimlerini, ürenin birleÅŸmesi ürebileÅŸmelerini melamin ve fenolün birlikte reaksiyona girmesi ise melamin-fenol bileÅŸimlerini oluÅŸturur. Aminoplastiklerin en büyük avantajık fenolformaldehidlere oranla çok beyaz olmalarık ve zamanla da beyazlıklarını koruyabilmeleridir.Â
Piyasada ayrıca bir çok bileÅŸimin bir arada kullanıldığı blends de görülmektedir. Bu karışımlar bir çok üstün özelliÄŸi bir arada sunabilen özel uygulamalar olarak dikkati çekmektedir. Melamin ve UP reçinelerinin kombinasyonları melaminin sonradan çekme dezavantajınık kaldırmasının yanında UP-reçinelerinin yüzey sertliÄŸini  de artırma gibi avantaj da getirmektedir.Â
Kimyasal yapı
Özellikler
Burada anlatılan özellikler bitmiÅŸ üründe saptanan niteliklerdir. Katılan dolgu, takviye malzemesi, kaktıklar ve sertleÅŸtirme ÅŸekli bu niteliklerde büyük deÄŸiÅŸikliklere neden olabilmektedir.Â
• YoÄŸunluk. Dolgu ve takviye cinsine göre 1.45-2.0 g/cm3 arasında Â
• Yapı. Sıkı baÄŸlarla baÄŸlanmış polar plastik. Su absorbsiyon oranları yapıya göre çok deÄŸiÅŸken.Â
• Renk. Saf reçineler renksiz, şeffaf
• Mekanik özellikler. Katı, sert ve kırılgan. MF’in deÄŸerleri UF’den daha yüksek. Mekanik deÄŸerler dolgu ve özellikle takviye cins ve oranına göre çok deÄŸiÅŸken. Aminoplastiklere termoplastik katkısıyla darbe deÄŸerleri çok artırılabilir.Â
Aminoplastik tipleri
• Elektrik değerleri. Yeterli elektrik özellikleri dolgu ve takviye malzemesine bağlık olarak.
• Termik özellikler. Sürekli çalışma sıcaklığık UF’de 80°C, MF’de 160°C, inorganik dolgular ve özel katkılarla 250°C bile yakalanabilir. Genelde yanmazlar, yanma baÅŸlasa bile kendi kendine söner.Â
• Kimyasal davranışı. Su, organik çözücüler, benzin, bnezol ve alkollere dayanıklıdırlar. MF genelde UF’den daha dayanıklıdır, özellikle sıcak suya karşı. Kuvvetli asit ve bazlara dayanamazlar.Â
• Fizyolojik etkileri. Besin maddeleriyle temasa izin sadece MF 152,7 için verilmiÅŸtir.Â
• Çatlama eÄŸilimi. Çekme deÄŸerlerinin yüksekliÄŸi nedeniyle çatlama tehlikesi mevcuttur. Yüksek ısılarda ve zaman içinde çatlama kaçınılmazdır. MP’de bu tehlike daha azdır.Â
Uygulama metotları
Aminolplastikler de polikondenzasyonla sertleÅŸtiklerinden su buharı oluÅŸur ve doÄŸal olarak yüksek presleme basıncına gereksinme duyulur.Â
• Depolama ömrü. Normal şartlarda 6 ay.
• Akışkanlık. Akışkanlık özelliÄŸine göre yumuÅŸak, orta ve sert ayarlar mümkündür. Akışkanlık deÄŸerleri DÄ°N 53465, DÄ°N 53764 ve ISO 7808’e göre tespit edilebilir. Isınınca reçine sıvılaÅŸtığından çapak ihtimali vardır.Â
• Enjeksiyon. Tabletler 100°C’ye ön ısıtmaya tabi tutulur. 150°-175°C’lerde ve 1500-2500bar basınçla enjekte edilir. Enjeksiyon süresi cidar kalınlığına göre ayarlanır. Malzeme çekmesi %0,1 – 0,7, oranında olur ve zamanla dolgu cinsine baÄŸlık olarak %0,3 –%1,6 gibi deÄŸerleri bulur.Â
• Presleme. Tabletlerin ön ısıtmaya tabi olması burada da faydalı olur. Normal hidrolik preslerde, 150-400 barlık basınçla presleme yapılır. Sıcak plaksalar üzerinde tespit edilmiÅŸ çelik kalıplarda ısılar 150°-170°C’lerde tutulur. Presleme süresi olarak formülüne göre 10-40 saniye/mm cidar kalınlığı hesaplanır. Reaksiyon çekmesi ve sonradan çekme enjeksiyonda anlatıldığı gibidir.Â
• Tabaka presleme. Kağıt ve kumaÅŸ ÅŸeritler MF veya UF reçineyle emdirilir, kurutulur ve sıcak preslenir. Bu ÅŸekilde elde edilen laminatlar yonga levhalar üzerine tatbik edilerek mobilya ve mutfak tezgahlarında kullanılırlar.Â
• Yapıştırma. Genelde reaktion yapıştırıcıları marifetiyle yapıştırılırlar.Â
• Tesviye. Ãœretim esnasında oluÅŸan çapağın alınması gerekir. Genelde bunun için otometik sistemler seçilir. Tesviye metotları aminoplastikler için de uygulanabilirse de yüzey parlaklığını etkiledikleri için tercih edilmezler.Â
• Yüzey iziyeştirme. Laklama, floklama, sıcak ve soğuk baskı ile metalize metodları burada da uygulanır.
Kullanma alanları
• Kalıplama bileşikleri
MF-Açık renk elektrik malzemeleri, fiÅŸ, priz, armatür gövdeleri, klemensler, ÅŸalter elemanları, yemek ve masa eÅŸyası, tencere tava sapları, ütü, gril vs.Â
MP-Mutfak ve ev aletleri gövde ve kapakları, açık renk sağlık gereçleri, şalter gövdeleri
UF-Saniter aksamık,, açıkrenk elektro izolasyonları, kozmetik elemanları
• Laminantlar. Mobilyada her alanda, mutfak mobilyası, kapı ve duvar kaplamaları, yüzey elemanları
Doymamış poliester reçineleri UP
Doymamış poliester reçineleri poliester moleküllerinde doymamış asidlerden (maleik-fumarik) gelen çifte bağların stiren monomeriyle polimerleşmeleri sonucu sertleşirler. Bu reaksiyon oda sıcaklığında olduğu kadar yüksek ısıda da gerçekleşebilir. UP tatbikatlarının çoğunluğunu cam elyaf takviyeli uygulamalar oluşturur. Bunun yanında takviyesiz döküm reçinesi olarak da yaygın kullanım bulmaktadır. Kompozit dünyasının en çok kullanılan türü cam elyaf takviyeli poliester kıskaca CTP olarak kısaltılır ve çok değişik metotla üretilebilir. Kullanılan cam elyaf da tatbikat metodunun gerektirdiği şekilde roving, kırpıntı, keçe ve dokuma olarak tatbik edilir. Metotlar genelde tek taraflı ve çift taraflı kalıp, sürekli veya parça parça, oda sıcaklığı veya yüksek sıcaklık gibi gruplara ayrılır.
Dr. Metin BaÅŸbudak